اختلال صدا و صوت زمانی رخ می دهد که کیفیت صدا، زیر و بم و بلندی صدا برای سن، جنسیت، پیشینه فرهنگی یا موقعیت جغرافیایی فرد متفاوت باشد یا نامناسب باشد. اختلال صدا زمانی وجود دارد که فردی نسبت به داشتن صدایی غیرعادی که نیازهای روزانه را برآورده نمی کند ابراز نگرانی کند – حتی اگر دیگران آن را متفاوت یا منحرف تلقی نکنند.
اختلالات صدا با تغییر در صدا رخ می دهد که اغلب به صورت گرفتگی صدا، زبری یا کیفیت خشن توصیف می شود. افراد مبتلا به اختلالات صدا اغلب از تغییرات زیر و بمی، از دست دادن صدا، از دست دادن استقامت و گاهی اوقات درد شدید یا مبهم مرتبط با استفاده از صدا شکایت دارند یا متوجه آن می شوند. سایر اختلالات صوتی ممکن است با تغییر در توانایی آواز همراه باشد که در محدوده بالای آواز بیشتر قابل توجه است.
علائم اختلال صدا
- خشن شدن صدا
- از دست دادن توانایی زدن نت های بالا هنگام آواز خواندن
- افزایش بمی صدا
- احساس درد و کشیدگی در گلو هنگام صحبت کردن
- تلاش بیشتر برای صحبت کردن
- گرفتگی صدا همچون زمانی که سرما خوردگی رخ داده است.
- صاف کردن مکرر گلو هنگام صحبت کردن
تغییرات صدا گاهی به دنبال عفونت دستگاه تنفسی فوقانی که تا دو هفته طول می کشد، رخ می دهد. به طور معمول عفونت دستگاه تنفسی فوقانی یا سرما باعث تورم تارهای صوتی و تغییر ارتعاش آنها و در نتیجه صدای غیر طبیعی می شود. کاهش استفاده از صدا ، معمولاً صدا را پس از عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، سرماخوردگی یا برونشیت بهبود می بخشد. اگر صدا در عرض دو تا چهار هفته پس از سرماخوردگی به ویژگی ها و قابلیت های طبیعی خود بازنگردد، ارزیابی پزشکی توسط متخصص گوش، حلق و بینی توصیه می شود. معاینه گلو پس از تغییر صدا که بیش از یک ماه طول بکشد به ویژه برای افراد سیگاری مهم است. (توجه: تغییر صدا یکی از اولین و مهمترین علائم سرطان گلو است. تشخیص زودهنگام به طور قابل توجهی اثربخشی درمان را افزایش می دهد.)
انواع اختلال صدا
اختلالات صدای ارگانیک که ماهیت فیزیولوژیکی دارند و ناشی از تغییرات در مکانیسم‌های تنفسی، حنجره‌ای یا دستگاه صوتی هستند.
- ساختاری – اختلالات صدای ارگانیک که ناشی از تغییرات فیزیکی در مکانیسم صدا (به عنوان مثال، تغییرات در بافت های تار صوتی مانند ادم یا گره های صوتی، تغییرات ساختاری در حنجره به دلیل افزایش سن) است.
- نوروژنیک – اختلالات صدای ارگانیک که ناشی از مشکلات مربوط به عصب دهی سیستم عصبی مرکزی یا محیطی به حنجره است که بر عملکرد مکانیسم صوتی تأثیر می گذارد (به عنوان مثال، لرزش صوتی، نارسایی اسپاسمودیک یا فلج تارهای صوتی)
اختلالات عملکردی صدا که ناشی از استفاده نادرست یا ناکارآمد از مکانیسم صوتی در زمانی که ساختار فیزیکی طبیعی است (مانند خستگی صوتی، ناهماهنگی عضلانی و …)
هنگامی که استرس‌های روان‌شناختی منجر به ناتوانی در صحبت کردن یا نارسایی (تغییر کیفیت صدا، زیر و بمی صدا، بلندی صدا یا تلاش صوتی) می‌شوند، کیفیت صدا نیز می‌تواند تحت‌تاثیر قرار گیرد. این اختلالات صوتی نادر هستند. متخصصان گفتاردرمانی ، افراد مشکوک به اختلال صدای روان زا را به سایر متخصصان مناسب (مانند روانشناس یا روانپزشک) برای تشخیص ارجاع می دهند و ممکن است در درمان بعدی همکاری کنند.
متخصصان گفتاردرمانی همچنین ممکن است در ارزیابی و درمان اختلالاتی که بر مکانیسم صدا (مثلاً دستگاه گوارش) تأثیر می گذارد، اما به عنوان اختلالات صوتی طبقه بندی نمی شوند، مشارکت داشته باشند. به عنوان مثال، حرکات تارهای صوتی متناقض است،. هنگامی که مشکوک به حرکت تارهای صوتی متناقض باشد، اغلب با آسیب شناسان گفتار زبان مشورت می شود تا به شناسایی عملکرد غیرطبیعی حنجره و تنفس کمک کنند و تکنیک های مختلف (مانند تمرینات صوتی، تکنیک های آرام سازی، تکنیک های تنفس سریع و مدیریت صحیح تنفس) را آموزش دهند.
کلمات مرتبط :
گفتاردرمانی برای اختلال صدا – گفتاردرمانی اختلال صوت – گفتاردرمانی خوب در شرق تهران – گفتاردرمانی در پیروزی