گرفتگی صدا در سالمندان یک مشکل رایج صوتی است که می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد از جمله تغییرات مرتبط با افزایش سن در حنجره و تارهای صوتی و همچنین شرایط پزشکی زمینه ای.
گرفتگی صدا که به عنوان نارسایی صدا نیز شناخته می‌شود، به کیفیت غیرطبیعی صدا اشاره دارد که با صدایی خشن، مشخص می‌شود.
گرفتگی صدا یک اصطلاح ذهنی است که تغییر در زیر و بم، صدا یا کیفیت صدای یک فرد را توصیف می کند. اغلب منعکس کننده یک مشکل اساسی با تارهای صوتی یا ساختارهای حنجره (جعبه صدا) است. در حالی که گرفتگی صدا می تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد، به دلیل روند طبیعی پیری و افزایش احتمال ابتلا به بیماری های مرتبط با افزایش سن در افراد مسن شایع تر است.
دلایل گرفتگی صدا در سالمندان
گرفتگی صدا در سالمندان می تواند ناشی از طیف وسیعی از علل باشد که شامل عوامل مرتبط با سن و سلامت می شود. در اینجا برخی از شایع ترین علل وجود دارد:
۱٫ تغییرات مرتبط با سن:
با افزایش سن افراد، تارهای صوتی و حنجره آنها دچار تغییرات متعددی می شود که می تواند منجر به گرفتگی صدا شود:
- آتروفی عضلات تارهای صوتی: با گذشت زمان، عضلات مسئول کنترل تارهای صوتی ممکن است ضعیف شده و آتروفی شوند. این می تواند منجر به کاهش تنش تارهای صوتی و کیفیت صدا شود.
- نازک شدن غشای مخاطی: غشاهای مخاطی که تارهای صوتی را می پوشانند ممکن است با افزایش سن نازک تر و انعطاف پذیرتر شوند و آنها را بیشتر در معرض آسیب قرار دهد.
- کاهش خاصیت ارتجاعی: تارهای صوتی بخشی از خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهند و بر توانایی آنها در ارتعاش و تولید صدا تأثیر می گذارد.
۲٫ سیگار کشیدن و عوامل محیطی:
بسیاری از افراد مسن ممکن است سابقه سیگار کشیدن داشته باشند، که می تواند به طور قابل توجهی بر سلامت صدای آنها تأثیر بگذارد. سیگار کشیدن می تواند منجر به تحریک مزمن، التهاب و آسیب به تارهای صوتی شود و باعث گرفتگی صدا شود.
سایر دلایل گرفتگی صدا در سالمندان
۳٫ بیماری رفلاکس معده (GERD):
GERD وضعیتی است که در آن اسید معده به مری برگشته و به طور بالقوه به حنجره رسیده و باعث تحریک می شود. GERD مزمن می تواند منجر به گرفتگی صدا به دلیل التهاب حنجره شود.
۴٫ داروها:
برخی از داروها، به ویژه در افراد مسن که ممکن است نسخه های متعددی داشته باشند، می توانند عوارض جانبی داشته باشند که بر صدا تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، داروهای ضد فشار خون مانند مهارکننده‌های ACE می‌توانند منجر به سرفه و گرفتگی صدا شوند.
۵٫ پولیپ ها و ندول های تار صوتی:
ایجاد توده های خوش خیم روی تارهای صوتی مانند پولیپ ها و ندول ها می تواند باعث گرفتگی صدا شود. این رشد اغلب ناشی از سوء استفاده از تارهای صوتی، مانند فریاد زدن بیش از حد یا استفاده طولانی مدت از صدا است.
۶٫ شرایط عصبی:
برخی از بیماری های عصبی مانند بیماری پارکینسون یا سکته مغزی می توانند بر کنترل تارهای صوتی تأثیر بگذارند و منجر به تغییر در کیفیت صدا شوند.
۷٫ فلج تارهای صوتی:
آسیب عصبی مرتبط با افزایش سن یا سایر شرایط پزشکی می‌تواند باعث فلج تارهای صوتی شود که منجر به صدایی نفس‌گیر و خشن می‌شود.
۸٫ سرطان سر و گردن:
اگرچه منحصر به افراد مسن نیست، اما خطر ابتلا به سرطان های سر و گردن با افزایش سن افزایش می یابد. این سرطان ها می توانند مستقیماً بر تارهای صوتی تأثیر بگذارند و منجر به گرفتگی صدا شوند.
۹٫ عفونت و التهاب:
عفونت یا شرایط التهابی حنجره یا دستگاه تنفسی می تواند منجر به گرفتگی صدا شود. این می تواند ناشی از عفونت های ویروسی، عفونت های باکتریایی یا واکنش های آلرژیک باشد.
روشهای درمان
درمان گرفتگی صدا در سالمندان بسته به علت زمینه ای متفاوت است. گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
۱٫ اصلاح سبک زندگی:
برای گرفتگی صدا مربوط به سیگار کشیدن یا قرار گرفتن در معرض محرک های محیطی، ترک سیگار و اجتناب از محرک های بیشتر می تواند به بهبود سلامت صدا کمک کند. حذف این عوامل خطر برای جلوگیری از آسیب بیشتر به تارهای صوتی بسیار مهم است.
۲٫ داروها:
بسته به علت، ممکن است داروهایی برای رفع گرفتگی صدا تجویز شوند:
- آنتی اسیدها یا مهارکننده های پمپ پروتون: اگر گرفتگی صدا مربوط به GERD باشد، این داروها می توانند به کاهش اسید معده و کاهش تحریک حنجره کمک کنند.
- آنتی بیوتیک ها: اگر گرفتگی صدا ناشی از عفونت باکتریایی باشد، ممکن است برای درمان عفونت آنتی بیوتیک تجویز شود.
۳٫ گفتار درمانی:
گفتار درمانی می تواند برای افراد مسن دارای گره های تارهای صوتی یا سایر رشدهای خوش خیم ارزشمند باشد. گفتار درمانگر می تواند تمرینات و تکنیک های صوتی را برای بهبود کیفیت صدا و کاهش فشار بر تارهای صوتی آموزش دهد. این تمرینات به حمایت از تنفس، هماهنگی تارهای صوتی و مفصل کمک می کند.
۴٫ استراحت صدا:
در برخی موارد، به ویژه هنگامی که التهاب حاد یا آسیب به تارهای صوتی وجود دارد، استراحت دادن به صدا با خودداری از صحبت کردن برای مدتی می‌تواند به بهبودی کمک کند. استراحت صدا به تارهای صوتی اجازه می دهد تا بهبود یافته و فشار بیشتر را کاهش دهد.
۵٫ مداخلات جراحی:
در مواردی که پولیپ، ندول یا تومور تارهای صوتی وجود دارد، ممکن است برداشتن جراحی ضروری باشد. مداخلات جراحی، مانند جراحی میکروسکوپی یا لیزر، می توانند به طور موثر این شرایط را درمان کنند. هدف حفظ عملکرد صوتی و در عین حال از بین بردن منبع گرفتگی صدا است.
۶٫ تحریک اعصاب:
برای موارد فلج تارهای صوتی، روش هایی مانند تحریک عصبی یا مداخلات جراحی برای تغییر موقعیت تارهای صوتی را می توان در نظر گرفت. هدف این روش ها بهبود حرکت و هماهنگی تارهای صوتی است.
بیشتر بخوانید :
