اختلال اضطرابی در کودکان
گاهی اوقات اضطراب در طول رشد کودک تا نوجوانی طبیعی است و میتواند به ما کمک کند تا با عبور از یک موقعیت پرتنش، با سخت تر مطالعه کنیم یا روی یک سخنرانی مهم تمرکز کنیم.
خارج از ترس های معمولی و کوتاه مدت مانند ترس از تاریکی، طوفان، حیوانات، جدا شدن از والدین یا غریبه ها، اما کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال اضطراب ترس، عصبی بودن و کمرویی را تجربه می کنند و شروع به اجتناب از مکان ها و فعالیت ها می کنند.
درک انواع اختلالات اضطرابی که ممکن است فرزند شما داشته باشد، کلید دریافت برنامه درمانی مناسب برای کمک به آنها برای غلبه بر ترس ها و اختلالات است.
انواع اختلال اضطرابی در کودکان
اختلال اضطراب فراگیر: کودکان و نوجوانان مبتلا به اضطراب فراگیر، اضطراب بیش از حد مزمن را در مورد بخشهای مختلف زندگی خود تجربه میکنند که ممکن است شامل مدرسه، خانواده، موقعیتهای اجتماعی، سلامتی و بلایای طبیعی باشد. کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر ممکن است برای خود بسیار سختگیر باشند و برای کمال تلاش کنند. آنها همچنین ممکن است به دنبال تأیید یا اطمینان مداوم از دیگران باشند. شیوع ۱۲ ماهه اختلال اضطراب فراگیر ۰٫۹ درصد است و در زنان دو برابر بیشتر از مردان است.
اضطراب جدایی: کودکان مبتلا به اضطراب جدایی از دوری از خانه یا مراقب خود احساس ترس مفرط می کنند. کودکان ممکن است از دلتنگی شکایت کنند و از رفتن به مدرسه، کمپ یا خوابیدن خودداری کنند. این کودکان معمولاً نگران هستند که اتفاق بدی برای والدین یا مراقبانشان بیفتد یا اینکه در صورت دوری از هم گم شوند، ربوده شوند یا بیمار شوند. کودکان مبتلا به اضطراب جدایی نمی توانند بعد از رفتن والدین منحرف شوند و آرام شدن بعد از رفتن والدین بیشتر از سایر کودکان طول می کشد. شیوع ۱۲ ماهه اختلال اضطراب جدایی در کودکان ۴ درصد و در نوجوانان ۱٫۶ درصد است.
فوبیای خاص: با اضطراب و ترس نسبت به یک شی خاص (مثلاً عنکبوت ها) یا موقعیت ها (مثلاً رانندگی در بزرگراه) مشخص می شود. ترس، اضطراب یا اجتناب تقریباً همیشه بلافاصله توسط موقعیت فوبیا ایجاد می شود تا حدی که با خطر واقعی ایجاد شده نامتناسب باشد. علت فوبیای خاص می تواند ژنتیکی یا محیطی باشد. میزان شیوع ۱۲ ماهه اضطراب اجتماعی ۷ درصد است و نسبت زنان به ویژه در دوره نوجوانی، این اختلال را نشان می دهند.
اختلال اضطراب اجتماعی: نوجوانان بیشتر از کودکان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی تشخیص داده می شوند. کودکان و نوجوانان مبتلا به فوبیای اجتماعی در محیطهای اجتماعی یا موقعیتهای عملکردی مانند فراخوانی در کلاس، شروع گفتگو با همسالان، استفاده از سرویس بهداشتی عمومی، صحبت در جمع یا غذا خوردن در رستوران احساس اضطراب میکنند. افراد مبتلا به فوبیای اجتماعی از ترس شدید از تحقیر یا خجالت در مقابل دیگران رنج می برند. می تواند واکنش های غیر قابل کنترل و منفی به موقعیت های اجتماعی ایجاد کند و منجر به انزوا، افسردگی و سوء مصرف مواد شود.
اختلال هراس: وقتی یک کودک یا نوجوان علائم فیزیکی شدیدی مانند ضربان قلب سریع یا مشکل در تنفس را نشان میدهد که به نظر میرسد بیجایی رخ میدهد، این علائم معمولاً با اختلال هراس مرتبط هستند. میزان شیوع ۱۲ ماهه اختلال هراس در کودکان زیر ۱۴ سال کمتر از ۴/۰ درصد و در نوجوانان ۴-۲ درصد است که نسبت زنان بیشتر به این اختلال است.
اختلال وسواس فکری اجباری: اگر کودک شما افکار مزاحم دارد که باعث اضطراب او می شود و سپس به انجام رفتارهای تشریفاتی می پردازد، اینها ویژگی های رایج اختلال وسواس فکری جبری هستند.
لالی انتخابی: با شکست مداوم در صحبت کردن در موقعیتهای اجتماعی که انتظار صحبت کردن وجود دارد، مشخص میشود، حتی اگر فرد در موقعیتهای دیگر صحبت کند. یک مثال کودکی است که در مدرسه صحبت نمی کند اما در خانه به طور معمول صحبت می کند. شیوع لالی انتخابی از ۰٫۰۳ تا ۱ درصد متغیر است.
کلمات مرتبط :
