اختلال پردازش حسی در کودکان
مسائل مربوط به پردازش حسی اغلب برای اولین بار در دوران کودکی تشخیص داده می شود، زمانی که والدین متوجه می شوند که کودک نسبت به صدا، نور، کفش های خیلی تنگ و لباس های آزاردهنده بیزاری غیرعادی دارد. همچنین ممکن است متوجه کلافگی و مشکل در بالا رفتن از پله ها و مشکل در مهارت های حرکتی ظریف مانند در دست گرفتن مداد و بستن دکمه ها شوند.
کودکانی که رفتارهای افراطی از خود نشان میدهند، برای والدین گیجکنندهتر و نگرانکنندهتر هستند:
- اگر صورتشان خیس شود جیغ می زنند
- وقتی سعی میکنید لباسهایشان را بپوشید، عصبانی میشوند
- داشتن آستانه درد غیرمعمول بالا یا پایین
- برخورد با دیوارها و حتی مردم
- گذاشتن چیزهای غیرقابل خوردن، از جمله سنگ و رنگ، در دهان
این رفتارها و سایر رفتارهای غیر معمول ممکن است منعکس کننده مسائل پردازش حسی باشد – مشکل در یکپارچه سازی اطلاعات از حواس، که ممکن است کودکان را تحت تأثیر قرار دهد و منجر به رفتار گیج کننده شود. والدین کودکان مبتلا به این مشکلات اغلب آن را اختلال پردازش حسی در کودکان یا SPD می نامند.
اختلال پردازش حسی در کودکان
مشکلات پردازش حسی در حال حاضر یکی از علائم اوتیسم در نظر گرفته می شود زیرا اکثر کودکان و بزرگسالان در طیف اوتیسم نیز دارای مشکلات حسی قابل توجهی هستند. با این حال، بسیاری از کودکان با مشکلات حسی در این طیف نیستند. آنها همچنین می توانند در افرادی که دارای ADHD، OCD و سایر تأخیرهای رشدی هستند – یا اصلاً تشخیص دیگری ندارند، پیدا شوند.
چیزی که والدین اغلب متوجه آن می شوند رفتارهای عجیب و غریب و نوسانات خلقی است که در بهترین حالت عجیب و در بدترین حالت ناراحت کننده است. اغلب این یک واکنش بزرگ به تغییر محیط است – یک تغییر اساسی و غیرقابل توضیح در رفتار کودک.
به عنوان مثال، یک دانش آموز کلاس اولی ممکن است در یک محیط آرام با یک بزرگسال آرام خوب عمل کند. اما آن کودک را در یک فروشگاه مواد غذایی پر از محرک های بینایی و شنوایی قرار دهید و ممکن است شما دچار یک عصبانیت شدید شوید، چیزی که هم برای کودک و هم برای والدین وحشتناک است..»
کودکان، نوجوانان و بزرگسالان با چالش های حسی یا حساسیت بیش از حد (حساسیت بیش از حد) یا حساسیت کمتر (حساسیت بیش از حد) را تجربه می کنند.
کودکانی که کمحساس هستند هوس ورودی دارند. آنها عاشق پریدن، ضربه زدن و فعالیت های تصادف، و همچنین فشار عمیقی مانند فشاری که در آغوش گرفتن خرس ایجاد می شود، هستند.
اگر آنها بیش از حد حساس باشند، در درک موقعیت بدنشان نسبت به اشیاء دیگر مشکل دارند و ممکن است به اشیا برخورد کنند و دست و پا چلفتی به نظر برسند. از آنجایی که آنها در تشخیص میزان نیرویی که وارد می کنند مشکل دارند، ممکن است هنگام پاک کردن کاغذ پاره کنند، خیلی سفت بچسبانند یا اجسام را به سمت پایین بکوبند.
گیرنده های دهلیزی، واقع در گوش داخلی، با ارائه اطلاعات مربوط به حرکت و موقعیت سر، به مغز می گویند که بدن در کجا در فضا قرار دارد. اینها از جمله عناصر کلیدی تعادل و هماهنگی هستند.
کسانی که حساسیت کمتری دارند در حرکت دائمی هستند. حرکات سریع، چرخشی و/یا شدید را میل کنید و عاشق پرت شدن در هوا و پریدن روی مبلمان و ترامپولین هستید.
کسانی که بیش از حد حساس هستند ممکن است از فعالیت هایی که نیاز به تعادل خوب دارند، از جمله بالا رفتن از وسایل زمین بازی، دوچرخه سواری یا حفظ تعادل روی یک پا، به خصوص با چشمان بسته، ترس داشته باشند. آنها نیز ممکن است دست و پا چلفتی به نظر برسند.
مقالات مرتبط :
