اصول فرزند پروری
فرزند پروری یکی از حوزه هایی است که در حوزه علوم اجتماعی بسیار مورد تحقیق قرار گرفته است. مهم نیست که سبک فرزندپروری شما یا سؤالات یا نگرانی های فرزندپروری شما چیست، از کمک به فرزندتان برای جلوگیری از تبدیل شدن به بخشی از اپیدمی چاقی کودکان در گرفته تا مقابله با مشکلات رفتاری، کارشناسان حوزه فرزند پروزی می توانند به شما کمک کنند.
والدین خوب به پرورش همدلی، صداقت، اتکا به خود، کنترل نفس، مهربانی، همکاری و نشاط کمک می کند. همچنین کنجکاوی فکری، انگیزه و تمایل به دستیابی را تشویق می کند. والدین خوب همچنین به محافظت از کودکان در برابر اضطراب، افسردگی، اختلالات خوردن، رفتار ضد اجتماعی و سوء مصرف الکل و مواد مخدر کمک می کند.
اصول فرزند پروری
کاری که انجام می دهید مهم است. چه رفتارهای سلامتی خودتان باشد و چه رفتاری که با دیگران دارید، فرزندانتان از کاری که شما انجام می دهید یاد می گیرند. این یکی از مهمترین اصول است. کاری که شما انجام می دهید تفاوت ایجاد می کند… فقط در لحظه واکنش نشان ندهید. از خود بپرسید، من می خواهم چه کاری انجام دهم، و آیا این احتمالاً نتیجه را به همراه خواهد داشت؟
شما نمی توانید خیلی دوست داشتنی باشید. «به سادگی نمی توان با عشق یک کودک را لوس کرد. چیزی که ما اغلب به عنوان محصول لوس کردن کودک تصور می کنیم، هرگز نتیجه نشان دادن محبت بیش از حد به کودک نیست. این معمولاً نتیجه دادن چیزهایی به جای محبت به کودک است – چیزهایی مانند نرمش، کاهش توقعات، یا خواسته های مالی.
با رشد فرزندتان همگام باشید. فرزند شما در حال بزرگ شدن است. در نظر بگیرید که سن چگونه بر رفتار کودک تأثیر می گذارد. همان انگیزه ای برای استقلال که باعث می شود کودک ۳ ساله شما همیشه «نه» بگوید، همان چیزی است که او را تشویق می کند تا آموزش توالت رفتن را انجام دهد. همان جهش رشد فکری که باعث می شود نوجوان ۱۳ ساله شما در کلاس درس کنجکاو و کنجکاو شود، او را نیز سر میز شام به بحث و جدل می کشاند.
دیگر اصول فرزند پروری
در زندگی فرزندتان مشارکت داشته باشید. درگیر بودن زمان می برد و کار سختی است، و اغلب به معنای تجدید نظر و تنظیم مجدد اولویت های خود است. اغلب به این معنی است که کاری را که می خواهید انجام دهید برای کاری که فرزندتان باید انجام دهد قربانی کنید. از نظر روحی و جسمی در آنجا باشید. درگیر بودن به معنای انجام تکالیف کودک یا اصلاح آن نیست.
استقلال فرزندتان را تقویت کنید. تعیین محدودیت ها به کودک شما کمک می کند تا حس خودکنترلی را تقویت کند. تشویق استقلال به او کمک می کند تا احساس خودراهبری را در او ایجاد کند. برای موفقیت در زندگی، او به هر دو نیاز دارد. این طبیعی است که کودکان برای خودمختاری تلاش کنند. بسیاری از والدین به اشتباه استقلال فرزند خود را با سرکشی یا نافرمانی یکی می دانند. کودکان برای استقلال تلاش می کنند زیرا بخشی از طبیعت انسان است که بخواهد به جای اینکه احساس کند توسط شخص دیگری کنترل می شود، احساس کنترل داشته باشد.
ثابت قدم باشید. اگر قوانین شما از روز به روز به شکل غیرقابل پیش بینی متفاوت است یا اگر آنها را فقط به طور متناوب اجرا می کنید، بدرفتاری فرزندتان تقصیر شماست، نه او. مهمترین ابزار انضباطی شما ثبات است. افراد غیرقابل مذاکره خود را شناسایی کنید. اختیارات شما بیشتر است. بر اساس خرد و نه بر اساس قدرت، فرزند شما کمتر آن را به چالش می کشد.
کلمات مرتبط :
اصول فرزند پروری – فرزند پروری صحیح – مشاوره روانشاسی کودک و نوجوان – روانپزشک کودک و نوجوان
