اوتیسم چیست؟
اختلال طیف اوتیسم (ASD) یا اوتیسم، اصطلاح گسترده ای است که برای توصیف گروهی از شرایط عصبی رشدی استفاده می شود.
این شرایط با تفاوت در ارتباطات و تعامل اجتماعی مشخص می شود. افراد مبتلا به ASD اغلب علایق یا الگوهای رفتاری محدود و تکراری از خود نشان می دهند.
ASD بدون در نظر گرفتن نژاد و قومیت، فرهنگ یا پیشینه اقتصادی در افراد سراسر جهان یافت می شود.
نشانه هایی وجود دارد که موارد اوتیسم در حال افزایش است. برخی این افزایش را به عوامل محیطی نسبت می دهند. با این حال، کارشناسان در مورد اینکه آیا افزایش واقعی در موارد وجود دارد یا فقط تشخیص های مکرر وجود دارد بحث می کنند.
علائم اوتیسم چیست؟
علائم ASD معمولاً در اوایل کودکی، بین سنین ۱۲ تا ۲۴ ماهگی به وضوح آشکار می شود. با این حال، علائم ممکن است زودتر یا دیرتر ظاهر شوند.
علائم اولیه ممکن است شامل تاخیر قابل توجه در زبان یا رشد اجتماعی باشد.
- مشکلات ارتباطی و تعامل اجتماعی
- الگوهای محدود یا تکراری رفتار یا فعالیت ها
برای تشخیص اوتیسم، فرد باید علائمی را در هر دوی این دسته ها تجربه کند.
مشکلات ارتباطی و تعامل اجتماعی
ASD می تواند شامل طیف وسیعی از مسائل در ارتباط باشد که بسیاری از آنها قبل از ۵ سالگی ظاهر می شوند.
در اینجا یک جدول زمانی کلی از آنچه ممکن است به نظر برسد آمده است:
- از بدو تولد: مشکل در حفظ تماس چشمی
- تا ۹ ماهگی: به نام خود پاشخ نمی دهند.
- تا ۹ ماهگی: نشان ندادن حالات چهره منعکس کننده احساسات (مانند تعجب یا عصبانیت)
- تا ۱۲ ماهگی: درگیر نشدن در بازی های تعاملی اولیه
- تا ۱۲ ماهگی: استفاده نکردن (یا فقط از چند حرکت) دست، مانند تکان دادن دست
- تا ۱۵ ماهگی: علایق خود را با دیگران در میان نمی گذارند (مثلاً با نشان دادن اسباب بازی مورد علاقه خود به شخصی)
- در ۱۸ ماهگی: اشاره نکردن یا نگاه نکردن به جایی که دیگران اشاره می کنند
- در ۲۴ ماهگی: متوجه نشدن زمانی که دیگران غمگین یا آسیب دیده اند
- در ۳۰ ماهگی: درگیر نشدن در «تظاهر بازی»، مانند مراقبت از عروسک نوزاد یا بازی با مجسمه ها
- در سن ۶۰ ماهگی: بازی های نوبتی را انجام نمی دهد
سایر علائم اوتیسم چیست؟
علاوه بر این، کودکان اوتیستیک ممکن است از ۳۶ ماهگی در بیان احساسات یا درک احساسات دیگران دچار مشکل شوند.
با افزایش سن، ممکن است در صحبت کردن مشکل داشته باشند یا مهارت های گفتاری بسیار محدودی داشته باشند. سایر کودکان اوتیستیک ممکن است مهارت های زبانی را با سرعتی نابرابر توسعه دهند. برای مثال، اگر موضوع خاصی برای آنها بسیار جالب است، ممکن است واژگان بسیار قوی برای صحبت در مورد آن موضوع ایجاد کنند. اما ممکن است در برقراری ارتباط در مورد چیزهای دیگر مشکل داشته باشند.
همانطور که کودکان اوتیستیک شروع به صحبت می کنند، ممکن است با لحنی غیرمعمول صحبت کنند که می تواند از صدای بلند و آوازخوان تا روباتیک یا صاف باشد.
آنها همچنین ممکن است نشانه هایی از هایپرلکسیا را نشان دهند، که شامل خواندن فراتر از آنچه از سن آنها انتظار می رود، است. کودکان در طیف اوتیسم ممکن است زودتر از همسالان عصبی خود، گاهی در اوایل سن ۲ سالگی، خواندن را یاد بگیرند. اما تمایل دارند آنچه را که می خوانند درک کنند.
در حالی که هیپرلکسی همیشه همراه با اوتیسم نیست، تحقیقات نشان می دهد که تقریباً ۸۴ درصد از کودکان مبتلا به هایپرلکسیا در این طیف قرار دارند.
در هنگام تعامل با دیگران، کودکان اوتیستیک ممکن است در به اشتراک گذاشتن احساسات و علایق خود با دیگران مشکل داشته باشند یا حفظ مکالمه پشت سر هم برایشان مشکل باشد. ارتباط غیرکلامی مانند حفظ تماس چشمی یا زبان بدن نیز ممکن است دشوار باقی بماند.
این چالشها در ارتباط میتوانند در دوران بزرگسالی ادامه داشته باشند.
الگوهای محدود یا تکراری رفتار یا فعالیت ها
علاوه بر مسائل ارتباطی و اجتماعی که در بالا ذکر شد، اوتیسم شامل علائم مربوط به حرکات و رفتارهای بدن نیز می شود.
این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- حرکات تکراری مانند تکان دادن دست ها، تکان دادن بازوها، چرخیدن یا دویدن به جلو و عقب
- اجسام مانند اسباببازیها را با نظم دقیق بالا میبرند و وقتی نظم به هم میخورد ناراحت میشوند
- دلبستگی به روال های سختگیرانه، مانند آنهایی که در زمان خواب یا رفتن به مدرسه هستند
- تکرار کلمات یا عباراتی که می شنوند بارها و بارها از کسی می گویند
- ناراحت شدن از تغییرات جزئی
- تمرکز شدید روی قسمتهایی از اشیا، مانند چرخ کامیون اسباببازی یا موهای عروسک
- واکنش های غیرعادی به ورودی های حسی، مانند صداها، بوها و مزه ها
- علایق وسواسی
- توانایی های استثنایی، مانند استعداد موسیقی یا قابلیت های حافظه
سایر خصوصیات اوتیسم چیست؟
برخی از افراد اوتیستیک ممکن است علائم دیگری را تجربه کنند، از جمله:
- تاخیر در حرکت، زبان یا مهارت های شناختی
- تشنج
- علائم گوارشی، مانند یبوست یا اسهال
- نگرانی یا استرس بیش از حد
- سطوح غیرمعمول ترس (بالاتر یا کمتر از حد انتظار)
- رفتارهای بیش فعال، بی توجه یا تکانشی
- واکنش های احساسی غیرمنتظره
- عادات یا ترجیحات غذایی غیر معمول
- الگوهای خواب غیر معمول
کلمات مرتبط :
