درمان آفازی با گفتاردرمانی در مرکز توانبخشی برنا در شرق تهران توسط متخصصان گفتاردرمانی با تجربه ارائه می شود.

آفازی، یک اختلال زبانی ناشی از آسیب مغزی مانند سکته مغزی، می تواند به طور قابل توجهی بر توانایی فرد برای برقراری ارتباط تأثیر بگذارد. گفتار درمانی نقش مهمی در کمک به افراد مبتلا به آفازی برای بازیابی مهارت های از دست رفته و توسعه راهبردهای ارتباطی جایگزین دارد. 

آفازی بر جنبه های مختلف زبان تأثیر می گذارد، از جمله:

  • صحبت کردن: مشکل در یافتن کلمات، تشکیل جملات یا بیان روان خود.
  • درک: مشکل در درک زبان گفتاری یا نوشتاری.
  • خواندن: مشکل در خواندن یا تفسیر کلمات نوشته شده.
  • نوشتن: مشکل در بیان خود از طریق نوشتن.

شدت و نوع آفازی بسته به محل و میزان آسیب مغزی متفاوت است. افراد ممکن است یک یا ترکیبی از این مشکلات را تجربه کنند و ارتباط را به یک چالش مهم تبدیل کنند.

درمان آفازی با گفتاردرمانی

گفتار درمانی ، سنگ بنای توانبخشی آفازی است. هدف آن این است:

  • بهبود مهارت های زبانی: این شامل تمرین تکنیک های مختلف برای بازیابی توانایی های از دست رفته در زبان گفتاری و نوشتاری است.
  • توسعه راهبردهای جبرانی: زمانی که بازیابی مهارت های از دست رفته دشوار است، درمانگران به افراد کمک می کنند تا راه های جایگزینی برای برقراری ارتباط موثر با استفاده از حرکات، تصاویر یا فناوری کمکی پیدا کنند.
  • تقویت مهارت های شناختی: گفتار درمانی اغلب شامل تمرین هایی برای بهبود حافظه، توجه و حل مسئله می شود که می تواند از بازیابی زبان پشتیبانی کند.
  • توانمندسازی ارتباط: درمان به افراد مبتلا به آفازی قدرت می‌دهد تا با اعتماد به نفس خود را ابراز کنند و به طور فعال در زندگی روزمره شرکت کنند.

تکنیک های گفتار درمانی برای آفازی:

گفتار درمانی برای آفازی بر اساس نیازها و اهداف خاص هر فرد فردی است. در اینجا برخی از اجزای رایج وجود دارد:

  • تحریک: تکنیک هایی برای تحریک نواحی از مغز که مسئول زبان هستند، با هدف بیدار کردن دوباره توانایی های زبانی خفته استفاده می شود.
  • آهنگ درمانی ملودیک (MIT): این رویکرد بر استفاده از ملودی، ریتم و لحن برای بهبود تولید و درک گفتار تمرکز دارد.
  • آفازی درمانی ناشی از محدودیت (CIAT): این روش با محدود کردن استفاده از روش های ارتباطی جایگزین، تمرین فشرده زبان گفتاری را تشویق می کند.
  • ارتباط تصویری: درمانگران ممکن است از تصاویر، نمادها یا تابلوهای ارتباطی برای کمک به افراد برای بیان خود و درک دیگران استفاده کنند.
  • ارتباط تقویتی و جایگزین (AAC): این شامل استفاده از دستگاه ها یا تکنیک های تخصصی برای تسهیل ارتباط در زمانی که صحبت کردن به چالش می کشد، می شود.
  • درمان شناختی-زبانی: این رویکرد مهارت های شناختی اساسی مانند حافظه و توجه را هدف قرار می دهد که می تواند از بازیابی زبان پشتیبانی کند.
  • آموزش خانواده و مراقبان: درمانگران به اعضای خانواده و مراقبان خود درباره راهبردها و تکنیک های ارتباطی برای حمایت از فرد مبتلا به آفازی در تعاملات روزانه آموزش می دهند.

اثربخشی گفتار درمانی

اثربخشی گفتار درمانی برای آفازی به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:

شدت و نوع آفازی: افراد مبتلا به آفازی خفیف‌تر و کسانی که مداخله زودهنگام دریافت می‌کنند، معمولاً نتایج بهتری را تجربه می‌کنند.
سلامت کلی و عملکرد شناختی: اختلالات شناختی از قبل موجود می تواند بر میزان بهبودی تأثیر بگذارد.

در حالی که بهبودی کامل ممکن است همیشه امکان پذیر نباشد، گفتار درمانی می تواند مهارت های ارتباطی را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد، استقلال را افزایش دهد و کیفیت زندگی افراد مبتلا به آفازی را افزایش دهد.

مطالعات نشان داده اند افرادی که گفتار درمانی منظم دریافت می کنند می توانند:

  • توانایی آنها در یافتن کلمات و بیان واضح خود را بهبود بخشید.
  • درک آنها از زبان گفتاری و نوشتاری را تقویت کنید.
  • استراتژی های ارتباطی جایگزین را برای تعامل موثر توسعه دهید.
  • بازیابی اعتماد به نفس و استقلال در فعالیت های روزانه.