درمان اختلال بلع در سالمندان نیازمند یک رویکرد تیمی چند رشته ای است.
اختلالات بلع به ویژه در افراد مسن شایع است و ممکن است باعث کم آبی بدن، کاهش وزن، پنومونی آسپیراسیون و انسداد راه هوایی شود.
این اختلالات ممکن است بر مراحل آماده سازی دهان، محرک دهان، حلق و یا مری بلع تأثیر بگذارد.
اختلال بلع، یا دیسفاژی، ممکن است به دلیل طیف گسترده ای از شرایط ساختاری یا عملکردی، از جمله سکته مغزی، سرطان، بیماری عصبی و بیماری ریفلاکس معده رخ دهد. شرح حال کامل و معاینه فیزیکی دقیق در تشخیص و درمان اختلالات بلع مهم است.
معاینه فیزیکی باید شامل گردن، دهان، اوروفارنکس و حنجره باشد و معاینه عصبی نیز باید انجام شود.
بیماران سالمند اغلب دچار دیسفاژی میشوند که ناشی از بیماریهای حاد یا مزمن مانند سکته مغزی، زوال عقل و بیماریهای تنفسی است. ارزیابی و مدیریت دیسفاژی برای افراد سالمند به دلیل پیچیدگی ها و ماهیت مرتبط با نیازهای آنها، نیازمند تیمی از متخصصان در این حوزه است.
افزایش سن لزوما باعث دیسفاژی نمی شود، اما با افزایش سن، احتمال ابتلا به دیسفاژی به طور فزاینده ای رایج می شود. تغییرات مرتبط با افزایش سن بر آناتومی و فیزیولوژی سر و گردن تأثیر می گذارد و خطر دیسفاژی را افزایش می دهد. این موارد عبارتند از: تغییرات فشار زبان، بلع آهسته تر، افزایش نفوذ راه هوایی، تغییرات حسی، و تغییرات حرکتی مری. این تغییرات منجر به آسیب پذیری افراد مسن به دیسفاژی می شود.
خطر اختلال بلع در سالمندان
- سوء تغذیه
- کم آبی بدن
- بهداشت نامناسب دهان
- خفگی
- ذات الریه آسپیراسیون
- افزایش نیاز به مراقبت های بیمارستانی
دیسفاژی همچنین فرصت های اجتماعی شدن را کاهش می دهد و بر کیفیت زندگی تأثیر می گذارد. رابطه قوی بین توانایی بلع، وضعیت تغذیه و پیامدهای سلامتی در سالمندان اهمیت مدیریت دیسفاژی را در این جمعیت نشان می دهد.
درمان اختلال بلع در سالمندان
اهداف درمانی اختلال بلع کاهش آسپیراسیون، بهبود توانایی خوردن و بلع و بهینه سازی وضعیت تغذیه است.
اصلاح رژیم غذایی و آموزش تکنیکهای خاص بلع توسط گفتاردرمانگر باشد. جراحی به ندرت ضرورت دارد. در بیماران مبتلا به اختلالات شدید، ممکن است لازم باشد که حفره دهان و حلق به طور کامل دور زده شود و تغذیه روده ای یا تزریقی فراهم شود.
بلع درمانی، یکی دیگر از روش های رایج توانبخشی و گفتاردرمانی اختلال بلع است که شامل سه مرحله است: تکنیک های جبرانی (مانورهای وضعیتی)، درمان غیرمستقیم (تمریناتی برای تقویت ماهیچه های بلع) و درمان مستقیم (تمریناتی برای انجام درست فرایند بلع در حین بلع).
حفظ تغذیه خوراکی اغلب به تکنیک های جبرانی برای کاهش آسپیراسیون یا بهبود پاکسازی حلق نیاز دارد.
در صورت امکان، درمان برای اختلال زمینه ای مانند بیماری پارکینسون یا پلی میوزیت انجام می شود.
کلمات مرتبط :
درمان اختلال بلع در سالمندان – گفتاردرمانی برای اختلال بلع – گفتاردرمانی برای سالمندان – گفتاردرمانی در پیروزی – گفتاردرمانی در شرق تهران
