رفتاردرمانی چیست؟
رفتار درمانی یک اصطلاح کلی برای انواع درمانی است که اختلالات سلامت روان را درمان می کند.
این شکل از درمان به دنبال شناسایی و کمک به تغییر رفتارهای بالقوه خود ویرانگر یا ناسالم است. این مبتنی بر این ایده است که همه رفتارها آموخته می شوند و می توان رفتارها را تغییر داد. تمرکز درمان اغلب بر مشکلات فعلی و نحوه تغییر آنها است.
چه کسانی می توانند از رفتاردرمانی سود ببرند؟
رفتار درمانی می تواند برای افراد مبتلا به طیف وسیعی از اختلالات مفید باشد.
- افسردگی
- اضطراب
- اختلالات هراس
- اختلالات شامل خشم بیش از حد، مانند اختلال انفجاری متناوب
همچنین می تواند به درمان شرایط و اختلالاتی مانند:
- اختلالات اشتها
- اختلال استرس پس از سانحه
- اختلال دو قطبی
- اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)
- فوبیا، از جمله فوبیای اجتماعی
- اختلال وسواس فکری عملی
- رفتار آسیب زننده به خود، مانند بریدن دستها با چاقو
- اختلالات مصرف مواد
این نوع درمان می تواند برای بزرگسالان و کودکان مفید باشد.
انواع رفتاردرمانی
درمان شناختی رفتاری
درمان شناختی رفتاری بسیار محبوب است. این درمان رفتار درمانی را که بر الگوهای عمل متمرکز است و درمان شناختی که بر الگوهای فکری متمرکز است ترکیب می کند.
درمان حول این است که چگونه افکار و باورهای شما بر اعمال و خلق و خوی شما تأثیر می گذارد. اغلب بر مشکلات فعلی شما و نحوه حل آنها تمرکز می کند. هدف بلندمدت ایجاد الگوهای تفکر و رفتاری است که به شما در دستیابی به کیفیت بهتر زندگی کمک می کند.
بازی درمانی رفتاری شناختی
بازی درمانی شناختی رفتاری یکی از انواع رفتاردرمانی است و معمولاً به عنوان درمانی برای شرایط سلامت روان در کودکان استفاده می شود. با تماشای بازی یک کودک، یک درمانگر می تواند بینشی در مورد آنچه کودک در بیان آن ناراحت است یا قادر به بیان آن نیست، به دست آورد.
کودکان ممکن است بتوانند اسباب بازی های خود را انتخاب کنند و آزادانه بازی کنند. ممکن است از آنها خواسته شود که یک نقاشی بکشند یا از اسباب‌بازی‌ها برای ایجاد صحنه‌هایی در جعبه شنی استفاده کنند. درمانگران ممکن است به والدین آموزش دهند که چگونه از بازی برای بهبود ارتباط با فرزندان خود استفاده کنند.
در این شکل از بازی درمانی، درمانگر با همکاری با کودک و مراقبان، رویکرد مستقیم تری را در پیش می گیرد تا به کودک بیاموزد چگونه به خوبی کنار بیاید و به اهداف تعریف شده خود دست یابد. درمانگر بیشتر از تماشای بازی کودک انجام می دهد.
درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT)
ACT نوعی روان درمانی است که شامل تجزیه و تحلیل رفتاری است که توسط پزشک سلامت روان انجام می شود. در حالی که گاهی اوقات در مقایسه با CBT، ACT رویکرد خاص خود را دارد. ACT بر اساس نظریه چارچوب رابطه ای است که بر فرآیندهای ذهنی و زبان انسان تمرکز دارد.
در ACT به افراد مهارت های ذهن آگاهی و استراتژی های پذیرش با هدف افزایش انعطاف پذیری روانی آموزش داده می شود. علاوه بر این، از روش های تعهد و تغییر رفتار استفاده می شود.
برخی از تکنیک های مورد استفاده در رفتاردرمانی
حساسیت زدایی سیستماتیک
حساسیت زدایی سیستماتیک فرآیندی است که به شما کمک می کند نسبت به محرک های خاص حساسیت کمتری داشته باشید. به شدت به شرطی سازی کلاسیک، نوعی یادگیری ناخودآگاه و خودکار که رفتار ایجاد می کند، متکی است. اغلب در درمان فوبیا استفاده می شود.
در طول درمان، به شما آموزش داده می شود که پاسخ های ترس خود را با پاسخ های آرام سازی جایگزین کنید، که با یادگیری تکنیک های آرامش و تنفس آغاز می شود.
هنگامی که بر این تکنیک‌ها تسلط پیدا کردید، درمانگر شما را مجبور می‌کند در حین استفاده از این تکنیک‌ها با ترس یا ترس‌های خود در سطوحی که به آرامی افزایش می‌یابد مواجه شوید.
بیزاری درمانی
بیزاری درمانی نیز از تکنیک های رفتاردرمانی است و اغلب برای درمان اختلالاتی مانند اختلال مصرف مواد و اختلال مصرف الکل استفاده می شود. این کار با آموزش افراد می‌آموزد که یک محرک (چیزی که باعث واکنش می‌شود) که خوشایند اما ناسالم است را با یک محرک بسیار ناخوشایند مرتبط کنند.
کلمات مرتبط :
رفتاردرمانی چیست؟ – رفتار درمانی برای کودک اوتیسم – رفتار درمانی برای کودکان
