بازی درمانی به کاربرد موقعیت‌های بازی در یک زمینه درمانی گفته می شود و از آن جایی که بازی کردن نقش مهمی در رشد ذهنی و جسمی کودکان دارد به عنوان یک متد موثر در کاردرمانی شناخته می شود. بازی از ضروریات زندگی کودکان است که به تکامل افکار کودک کمک زیادی می کند ، کودکان در طی بازی می توانند درخواست های خود را بازگو کرده و توانایی حل مساله را پیدا کرده و یا تقویت کنند. از آن جایی که آموزش مستقیم برای کودکان زیر ۷ سال نه تنها مفید و موثر نیست و حتی مخرب و ویران گر نیز است ، بازی یکی از راهکارهای مناسب در آموزش به کودکان زیر ۷ سال است.
بازی درمانی یک رویکرد درمانی است که به طور خاص برای کودکان طراحی شده است تا به آنها کمک کند احساسات، افکار و تجربیات خود را در یک محیط امن و ساختار یافته بیان کنند. از طریق بازی، کودکان می توانند به شیوه ای طبیعی و راحت ارتباط برقرار کنند و اغلب احساسات یا نگرانی هایی را آشکار می کنند که ممکن است بیان آنها به صورت کلامی دشوار باشد.
افزایش اعتماد به نفس و تقویت روحیه استقلال طلبی در کودکان از مهم ترین مزایای بازی درمانی است. همزمان با رشد کودک توانایی های وی نیز باید تقویت شود که بازی به عنوان راهکاری موثر در این زمینه شناخته می شود. بازی علاوه بر درگیر کردن ذهن و فکر کودک و برانگیختن احساسات وی قدرت عضلانی را نیز افزایش داده و به تخلیه انرژی جسمی کودک کمک می کنند. کودکانی که بازی جزیی از رندگی آن ها است کمتر دچار مشکلات روحی همچون اضطراب ، افسردگی و … می شوند و می توانند مشکلات خود را بهتر و سریع تر حل کنند.
بروز خصوصیات اخلاقی کودک در بازی نیز یکی از مزایای بازی درمانی است که می تواند به درمان مشکلات کودکان کمک زیادی بکنند ، به عنوان مثال کودکان پرخاشگر در طی بازی نیز خصوصیات پرخاشگرانه ای از خود نشان می دهند که درمانگر می تواند در طی بازی این مشکل را به کودک تذکر داده و در طی فرایند بازی به بهبود آن کمک کند. در بازی درمانی کودک خود درونی اش را نشان می‌دهد و درمانگر با دقت اعمال و گفتار او را تحت نظر گرفته و با مشاهده رفتارش در طی بازی به نگرانی های او پی برده و ود را از طریق بازی بیان و به این ترتیب احساس امنیت و ارزشمند بودن می کنند.
فواید و اهداف
- کاهش احساسات منفی
- افزایش اعتماد بنفس
- تقویت روحیه اجتماعی
- کاهش پرخاشگری
- تقویت توانایی حل مساله
- افزایش روحیه استقلال
بازی درمانی بیشتر برای کودکان بین ۳ تا ۱۲ سال استفاده می شود. با این حال، می توان آن را برای کودکان بزرگتر و حتی بزرگسالان نیز در برخی موارد اقتباس کرد.
به طور خلاصه، بازی درمانی ابزاری قدرتمند برای کمک به کودکان برای درک و بیان احساسات خود است، به ویژه در شرایطی که ارتباط کلامی کوتاه است. شفای عاطفی را تقویت می کند، عزت نفس را افزایش می دهد و رفتار را بهبود می بخشد.
عناصر کلیدی بازی درمانی
بازی به عنوان ارتباط: از آنجایی که کودکان اغلب فاقد واژگان برای بیان احساسات پیچیده هستند، بازی به آنها اجازه می دهد تا از اسباب بازی ها، بازی ها و فعالیت ها به عنوان نوعی ارتباط استفاده کنند. از طریق تعاملات خود، درمانگران می توانند بینشی در مورد دنیای درونی کودک به دست آورند.
رویکرد غیر دستوری: در بسیاری از اشکال بازی درمانی، درمانگر رویکردی غیر رهنمودی در پیش می گیرد و به کودک این امکان را می دهد که انتخاب کند چگونه می خواهد بازی کند و خود را بیان کند. این حس کنترل و ایمنی را برای کودک تقویت می کند.
رویکرد دستوری: برخی از درمانگران از یک رویکرد ساختارمندتر و دستوری استفاده می‌کنند و کودک را از طریق فعالیت های خاص راهنمایی می کنند تا به او کمک کنند تا با احساسات، آسیب‌ها یا مسائل خاصی مقابله کند.
انواع فعالیت های بازی درمانی
درمان با سینی شن و ماسه: کودکان از فیگورهای کوچک در جعبه شنی برای خلق صحنه ها استفاده می کنند و به آنها اجازه می دهد احساسات و تجربیات خود را بیان کنند.
هنردرمانی: طراحی، نقاشی یا مجسمه سازی به کودکان کمک می کند تا احساساتی را که ممکن است برای بیان کلامی با مشکل مواجه شوند، منتقل کنند.
عروسک‌ها یا عروسک‌ها: این ابزارها به کودکان اجازه می‌دهند موقعیت‌ها یا روابط را به نمایش بگذارند، که اغلب منعکس‌کننده پویایی‌های خانوادگی یا نگرانی‌های شخصی خود هستند.
بازی نقش: از طریق بازی تخیلی، کودکان می توانند نقش های مختلفی را تجربه کنند، که می تواند به آنها کمک کند احساسات خود را پردازش و درک کنند.
ایجاد اعتماد و ایمنی: درمانگر محیطی را ایجاد می کند که کودک در آن احساس امنیت کند و اعتماد را تقویت می کند. این فضای امن، کودکان را تشویق می کند تا احساسات یا تجربیات دشوار را باز کنند و کشف کنند.
کلمات مرتبط :
کاردرمانی در شرق تهران – کاردرمانی در پیروزی – بازی درمانی در شرق تهران – کاردرمانی ذهنی
