حمله پانیک نوعی اختلال اضطرابی است که با دوره‌های غیرمنتظره و مکرر ترس یا ناراحتی شدید مشخص می‌شود که به حملات پانیک معروف است.
این دوره‌ها می‌توانند در هر زمانی حتی در هنگام خواب رخ دهند و می‌توانند چند دقیقه یا بیشتر طول بکشند.
حملات پانیک اغلب با علائم فیزیکی مانند ضربان قلب سریع، تعریق، لرزش، تنگی نفس، درد قفسه سینه، حالت تهوع و سرگیجه همراه است.
افراد مبتلا به اختلال پانیک همچنین ممکن است نگرانی مداوم در مورد حملات پانیک در آینده را تجربه کنند که می تواند منجر به اجتناب از موقعیت ها یا فعالیت های خاص شود.
درمان اختلال هراس معمولاً شامل ترکیبی از دارو و درمان است، مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT).
علائم حمله پانیک
در طول حمله ترس، فرد ممکن است ترکیبی از علائم فیزیکی و روانی زیر را تجربه کند:
- ضربان قلب سریع یا تپش قلب
- تعریق
- لرزیدن
- تنگی نفس یا احساس خفگی
- درد یا ناراحتی قفسه سینه
- حالت تهوع یا ناراحتی شکمی
- سرگیجه یا سبکی سر
- احساس غیر واقعی بودن یا جدا شدن از خود یا اطرافیان
- ترس از دست دادن کنترل یا دیوانه شدن
- ترس از مردن
علاوه بر این علائم، افراد مبتلا به حمله پانیک ممکن است نگرانی دائمی در مورد حملات پانیک در آینده را نیز تجربه کنند، که می تواند منجر به اجتناب از موقعیت ها یا فعالیت های خاص شود. مهم است که توجه داشته باشید که علائم اختلال پانیک می تواند مشابه علائم سایر شرایط پزشکی باشد، بنابراین برای تشخیص دقیق، مهم است که با یک روانپزشک یا روانشناس مشورت کنید.
دلایل و عوامل خطر
علل دقیق اختلال هراس به طور کامل شناخته نشده است، اما تحقیقات نشان می دهد که ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی ممکن است نقش داشته باشد. در اینجا برخی از عواملی که ممکن است در ایجاد حمله پانیک نقش داشته باشند آورده شده است:
ژنتیک: نتایج تحقیقات نشان می دهد ممکن است یک جزء ژنتیکی در این بیماری وجود داشته باشد.
شیمی مغز: عدم تعادل در برخی مواد شیمیایی در مغز، مانند سروتونین و نوراپی نفرین، ممکن است به ایجاد اختلال هراس کمک کند.
عوامل محیطی: رویدادهای آسیب زای زندگی، مانند مرگ یکی از عزیزان یا یک تصادف جدی، ممکن است باعث شروع اختلال هراس در برخی افراد شود.
استرس: استرس مزمن یا تغییرات عمده زندگی، مانند طلاق یا از دست دادن شغل، ممکن است خطر ابتلا به اختلال پانیک را افزایش دهد.
عوامل شناختی: الگوهای فکری و باورهای منفی، مانند فاجعه سازی یا برآورد بیش از حد احتمال خطر، ممکن است در ایجاد اختلال هراس نقش داشته باشند.
درمان حمله پانیک
درمان اختلال هراس معمولاً شامل ترکیبی از دارو و درمانهای روانشناسی است. در اینجا برخی از رایج ترین رویکردها آورده شده است:
دارو: داروهای ضد افسردگی، مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و بنزودیازپین‌ها، می‌توانند در کاهش دفعات و شدت حملات پانیک مؤثر باشند. این داروها معمولاً توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی تجویز می شوند و باید طبق دستور مصرف شوند.
درمان شناختی-رفتاری (CBT): این نوع درمان به افراد مبتلا به اختلال پانیک کمک می کند تا الگوهای فکری و رفتارهای منفی را که به علائم آنها کمک می کند، شناسایی کرده و تغییر دهند. درمان شناختی رفتاری ممکن است شامل مواجهه درمانی باشد که به تدریج فرد را در معرض موقعیت های ترسناک در یک محیط امن و کنترل شده قرار می دهد.
تکنیک‌های آرام‌سازی: تکنیک‌هایی مانند تنفس عمیق، آرام‌سازی پیشرونده عضلانی و مدیتیشن ذهن‌آگاهی می‌توانند با تقویت آرامش و کاهش استرس به کاهش علائم اختلال هراس کمک کنند.
تغییرات سبک زندگی: انتخاب سبک زندگی سالم، مانند ورزش منظم، خوردن یک رژیم غذایی متعادل و خواب کافی، می تواند به کاهش علائم اختلال هراس کمک کند.
متخصصان ما در مرکز روانشناسی و توانبخشی برنا در شرق تهران با کادری از روانپزشکان و روانشناسان باتجربه و دلسوز خدمات ارزیابی ، تشخیص و درمان اختلالات سلامت روان را ارائه می دهند.
بیشتر بخوانید :
