نوروفیدبک برای میگرن یک مداخله درمانی غیرتهاجمی است که از نظارت و بازخورد در زمان واقعی فعالیت مغز برای آموزش خود تنظیمی عملکرد مغز استفاده می‌کند. این تکنیک به عنوان درمانی برای شرایط مختلف، از جمله میگرن، که سردردهای ناتوان کننده هستند که اغلب با حالت تهوع، حساسیت به نور و سایر علائم همراه هستند، مورد بررسی قرار گرفته است.
نوروفیدبک بر اساس اصل نوروپلاستیسیته، یعنی توانایی مغز برای سازماندهی مجدد خود با ایجاد اتصالات عصبی جدید عمل می کند. در طول جلسه نوروفیدبک، الکترودهایی بر روی پوست سر قرار داده می شود تا فعالیت الکتریکی یا امواج مغزی را با استفاده از الکتروانسفالوگرافی (EEG) اندازه گیری کنند. داده های EEG پردازش شده و بر روی یک صفحه نمایش داده می شود، اغلب به شکل یک بازی یا سایر بازخوردهای بصری، که بیمار می تواند مشاهده کند و با آن تعامل داشته باشد.
هدف کمک به بیمار برای یادگیری تنظیم فعالیت مغز است. با ارائه بازخورد فوری، نوروفیدبک افراد را آموزش می دهد تا امواج مغزی خود را در جهتی مطلوب تغییر دهند، مانند افزایش یا کاهش دامنه فرکانس های خاص. با گذشت زمان، این می تواند منجر به تغییرات طولانی مدت در عملکرد و رفتار مغز شود.
نوروفیدبک برای درمان میگرن
میگرن اختلالات عصبی پیچیده ای با محرک ها و مکانیسم های زمینه ای مختلف از جمله عوامل ژنتیکی، محیطی و فیزیولوژیکی است. درمان های سنتی شامل داروها، تغییر شیوه زندگی و سایر مداخلات غیردارویی مانند درمان شناختی-رفتاری است. نوروفیدبک با هدف قرار دادن مستقیم عملکرد مغز یک رویکرد جایگزین ارائه می دهد.
ارزیابی: فرآیند با ارزیابی برای ترسیم فعالیت مغزی فرد آغاز می شود. این شامل یک EEG کمی (qEEG) است، که الگوهای امواج مغزی را که ممکن است با میگرن مرتبط باشد، شناسایی می کند.
پروتکل آموزشی: بر اساس ارزیابی، یک پروتکل آموزشی شخصی طراحی شده است. اهداف متداول نوروفیدبک در درمان میگرن شامل امواج مغزی آلفا و بتا است، زیرا بی نظمی در این فرکانس ها اغلب در مبتلایان به میگرن مشاهده می شود.
جلسات آموزشی: در طول جلسات آموزشی، بیمار به دستگاه EEG متصل می شود که فعالیت مغز را کنترل می کند. بازخورد در زمان واقعی از طریق سیگنال های دیداری یا شنیداری ارائه می شود. به عنوان مثال، یک بیمار ممکن است یک بازی کامپیوتری را انجام دهد که توسط امواج مغزی او کنترل می شود. بازی زمانی پیشرفت می کند که فعالیت امواج مغزی مورد نظر به دست آید.
نظارت بر پیشرفت: پیشرفت بیمار به طور منظم کنترل می شود و پروتکل ها در صورت لزوم تنظیم می شوند. جلسات معمولاً ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول می کشد و چندین بار در هفته در طی چند ماه انجام می شود.
مکانیسم های عمل
مکانیسم‌های دقیقی که نوروفیدبک از طریق آن میگرن را کاهش می‌دهد به طور کامل شناخته نشده است، اما چندین نظریه وجود دارد:
عادی سازی الگوهای امواج مغزی: میگرن اغلب با الگوهای امواج مغزی غیر طبیعی، مانند تتا بیش از حد یا کاهش فعالیت آلفا همراه است. نوروفیدبک ممکن است به عادی سازی این الگوها، کاهش فراوانی و شدت میگرن کمک کند.
تنظیم سیستم عصبی خودمختار: نوروفیدبک می‌تواند بر سیستم عصبی خودمختار تأثیر بگذارد، که عملکردهای بدن مانند ضربان قلب و فشار خون را کنترل می‌کند. بهبود تنظیم خودکار ممکن است محرک ها و علائم میگرن را کاهش دهد.
کاهش استرس: استرس مزمن یک محرک رایج میگرن است. آموزش نوروفیدبک اغلب بر آرامش و مدیریت استرس تاکید دارد که می تواند احتمال شروع میگرن را کاهش دهد.
کنترل قشر پیشرفته: نوروفیدبک ممکن است توانایی مغز را برای تنظیم تحریک پذیری قشر مغز افزایش دهد و از شلیک بیش از حد عصبی که می تواند منجر به میگرن شود، جلوگیری می کند.
اثربخشی نوروفیدبک برای میگرن
مطالعات بالینی
مطالعات متعددی اثربخشی نوروفیدبک را برای درمان میگرن با نتایج امیدوارکننده بررسی کرده‌اند:
استوکس و لاپین (۲۰۱۰) با استفاده از آموزش نوروفیدبک آلفا تتا، مطالعه ای بر روی بیماران میگرنی انجام دادند. شرکت‌کنندگان کاهش قابل‌توجهی در فراوانی و شدت میگرن نشان دادند، با بهبود در پیگیری.
واکر (۲۰۱۱) در مورد گروهی از بیمارانی که تحت آموزش نوروفیدبک بتا/تتا قرار گرفتند گزارش داد. اکثریت کاهش قابل توجهی را در روزهای سردرد در ماه تجربه کردند و به طور کلی کیفیت زندگی بهتری را گزارش کردند.
کارو و وینتر (۲۰۱۳) نشان دادند که مبتلایان به میگرن که آموزش نوروفیدبک را دریافت کرده‌اند، نه تنها کاهش دفعات میگرن را نشان می‌دهند، بلکه در خلق و خو و اضطراب نیز بهبود می‌یابند که مزایای گسترده‌تری را از این رویکرد نشان می‌دهد.
مزایای نوروفیدبک
غیر تهاجمی: نوروفیدبک یک درمان غیر تهاجمی است، به این معنی که شامل جراحی یا دارو نمی شود و خطر عوارض جانبی را کاهش می دهد.
شخصی‌سازی شده: پروتکل‌های درمانی برای الگوهای امواج مغزی خاص فرد تنظیم می‌شوند و به طور بالقوه اثربخشی را افزایش می‌دهند.
توانمندسازی: نوروفیدبک به بیماران مهارت های خودتنظیمی را می آموزد و آنها را قادر می سازد تا نقش فعالی در درمان خود داشته باشند و به طور بالقوه منجر به مزایای بلندمدت شوند.
مکمل: نوروفیدبک را می توان در کنار سایر درمان ها استفاده کرد و رویکردی مکمل برای مدیریت میگرن ارائه می کند.
حداقل عوارض جانبی: بر خلاف داروها، نوروفیدبک معمولاً دارای حداقل عوارض جانبی است و برای افرادی که نمی توانند درمان های دارویی را تحمل کنند، گزینه مناسبی است.
