اختلال اضطراب اجتماعی که به عنوان فوبیای اجتماعی نیز شناخته می شود، یک وضعیت سلامت روان رایج است و یکی از اختلالات اضطرابی که با ترس شدید از موقعیت های اجتماعی به دلیل ترس از قضاوت شدن، بررسی دقیق یا طرد شدن توسط دیگران مشخص می شود. این ترس می تواند آنقدر طاقت فرسا باشد که به طور قابل توجهی در زندگی روزمره و روابط تداخل ایجاد کند.
علائم اختلال اضطراب اجتماعی
اضطراب یا ترس شدید در موقعیت های اجتماعی: این می‌تواند شامل موقعیت‌هایی مانند سخنرانی در جمع، ملاقات با افراد جدید، قرار ملاقات، رفتن به مهمانی‌ها یا حتی تعاملات روزمره مانند سفارش غذا باشد.
ترس از قضاوت یا بررسی دقیق: افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی اغلب تصور منفی از خود دارند و بیش از حد نگران این هستند که دیگران در مورد خود چه فکر می کنند. آنها ممکن است از اینکه خود را بی دست و پا، احمق یا خجالت زده جلوه دهند بترسند.
علائم فیزیکی: در طول موقعیت های اجتماعی، افراد مبتلا به این اختلال ممکن است علائم فیزیکی مانند سرخ شدن، تعریق، ضربان قلب سریع، حالت تهوع یا مشکل در تنفس را تجربه کنند.
اجتناب: برای جلوگیری از اضطراب و ناراحتی مرتبط با موقعیت های اجتماعی، افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی ممکن است به طور کامل از آنها دوری کنند. این می تواند منجر به انزوا و تنهایی شود.
عوارض
اختلال اضطراب اجتماعی می تواند تأثیر قابل توجهی بر جنبه های مختلف زندگی داشته باشد، از جمله:
محل کار و مدرسه: افراد مبتلا به این اختلال ممکن است برای شرکت در کلاس، ارائه سخنرانی یا برقراری ارتباط با همکاران مشکل داشته باشند.
روابط: ترس از قضاوت می تواند ایجاد و حفظ روابط نزدیک را دشوار کند.
عزت نفس: اختلال اضطراب اجتماعی می تواند منجر به عزت نفس پایین و تصور منفی از خود شود.
کیفیت زندگی: اضطراب و اجتناب مداوم می تواند به طور قابل توجهی کیفیت کلی زندگی را کاهش دهد.
دلایل اختلال اضطراب اجتماعی
علت دقیق این اختلال ناشناخته است، اما احتمالاً ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی را شامل می شود. برخی از عوامل بالقوه کمک کننده عبارتند از:
- ژنتیک: افرادی که سابقه خانوادگی اختلالات اضطرابی دارند بیشتر در معرض ابتلا به اختلال اضطراب اجتماعی هستند.
- شیمی مغز: عدم تعادل در برخی مواد شیمیایی مغز، مانند سروتونین، ممکن است نقش داشته باشد.
- تجربیات منفی زندگی: تجربیات آسیب زا یا استرس زا، مانند قلدری یا تحقیر عمومی، می تواند خطر ابتلا به اختلال اضطراب اجتماعی را افزایش دهد.
- رفتارهای آموخته شده: افراد ممکن است یاد بگیرند که به دلیل تجربیات منفی از موقعیت های اجتماعی اجتناب کنند، که می تواند اضطراب آنها را تقویت کند.
روشهای درمان
این اختلال با ترکیبی از درمان و دارو بسیار قابل درمان است. گزینه های درمانی رایج عبارتند از:
- درمان شناختی-رفتاری (CBT): درمان شناختی رفتاری به افراد کمک می کند تا الگوهای افکار منفی را شناسایی و به چالش بکشند و مهارت های مقابله ای را برای مدیریت اضطراب توسعه دهند.
- مواجهه درمانی: این درمان شامل قرار گرفتن تدریجی افراد در موقعیت های اجتماعی ترسناک در یک محیط امن و کنترل شده است.
- دارو: داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد اضطراب می توانند به مدیریت علائمی مانند اضطراب و حملات پانیک کمک کنند.
