اضطراب در نوجوانان یک نگرانی رایج سلامت روان است که می تواند به طور قابل توجهی بر رفاه و عملکرد روزانه آنها تأثیر بگذارد. نوجوانی دوره تغییرات جسمی، عاطفی و اجتماعی قابل توجهی است که می تواند به افزایش استرس و آسیب پذیری در برابر اختلالات اضطرابی کمک کند.
اختلالات اضطرابی یکی از شایع ترین شرایط سلامت روان در نوجوانان است. طبق گزارش موسسه ملی سلامت روان (NIMH)، تقریباً ۳۱٫۹٪ از نوجوانان ۱۳ تا ۱۸ ساله ایالات متحده در برخی مواقع اختلال اضطراب را تجربه می کنند.
اختلالات اضطرابی رایج که در نوجوانان مشاهده می شود شامل اختلال اضطراب فراگیر (GAD)، اختلال اضطراب اجتماعی (SAD)، اختلال هراس، فوبیاهای خاص و اختلال اضطراب جدایی است. هر نوع دارای علائم و ویژگی های متمایز است.
اختلالات اضطرابی در نوجوانان تحت تأثیر ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی است. سابقه خانوادگی اضطراب یا سایر اختلالات سلامت روان، تجربیات آسیب زا، فشار بیش از حد والدین، استرس تحصیلی و فشارهای اجتماعی می تواند در ایجاد اضطراب نقش داشته باشد.
نوجوانان مبتلا به اختلالات اضطرابی ممکن است طیف وسیعی از علائم عاطفی، شناختی، رفتاری و فیزیکی را تجربه کنند. اینها می تواند شامل نگرانی بیش از حد، تحریک پذیری، بی قراری، مشکل در تمرکز، اختلالات خواب، اجتناب از موقعیت های خاص، تغییر در اشتها و علائم فیزیکی مانند سردرد یا معده درد باشد.
اضطراب می تواند به طور قابل توجهی بر جنبه های مختلف زندگی یک نوجوان از جمله عملکرد تحصیلی، روابط، فعالیت های اجتماعی و کیفیت کلی زندگی تأثیر بگذارد. ممکن است منجر به امتناع از مدرسه، کاهش مشارکت در فعالیت های فوق برنامه و اجتناب از تعاملات اجتماعی شود.
درمان اضطراب در نوجوانان
اختلالات اضطرابی در نوجوانان قابل درمان است و مداخله زودهنگام بسیار مهم است. گزینه های درمانی موثر شامل درمان شناختی-رفتاری (CBT) است که به افراد کمک می کند تا الگوها و رفتارهای فکری منفی را شناسایی و اصلاح کنند و در برخی موارد دارو مصرف کنند. علاوه بر این، حمایت والدین، معلمان و همسالان و همچنین تکنیک های مدیریت استرس و عادات سبک زندگی سالم می تواند مفید باشد.
برای والدین، مراقبان و مربیان مهم است که علائم اضطراب را در نوجوانان بشناسند و حمایت مناسب را ارائه دهند. اگر علائم اضطراب یک نوجوان به طور قابل توجهی عملکرد یا رفاه او را مختل کند، توصیه می شود از ارائه دهندگان سلامت روان مانند روانشناس یا روانپزشک کمک حرفه ای بگیرید.
به یاد داشته باشید، این اطلاعات کلی است و هر فردی ممکن است تجربیات منحصر به فردی با اضطراب داشته باشد. مشاوره با یک متخصص سلامت روان و روانپزشک می تواند راهنمایی و پشتیبانی شخصی را برای رسیدگی به اضطراب درن ارائه دهد.
بیشتر بخوانید :
