نارساخوانی در افراد اوتیستیک
نارساخوانی یک اختلال یادگیری است و شایع ترین تشخیص در بین تمام ناتوانی های یادگیری در کودکان سنین مدرسه است. همچنین یک اختلال شایع در جمعیت عمومی است.
بین اوتیسم، نارساخوانی و سایر شرایط عصبی رشدی همپوشانی وجود دارد، از جمله این واقعیت که هیچ درمانی برای این اختلالات وجود ندارد. چندین روش عالی برای بهبود علائم وجود دارد، بنابراین علائم اختلالات را می توان کاهش داد.
اوتیسم احتمالا ابتدا تشخیص داده می شود. با متخصص اطفال و رفتار درمانگر فرزندتان کار کنید تا کودکتان را از نظر شرایطی مانند نارساخوانی غربال کنید.
آیا نارساخوانی با اوتیسم مرتبط است؟
نارساخوانی وضعیتی در مغز است که خواندن را دشوارتر می کند. فرآیند خواندن مستلزم ترجمه حروف متصل و ترکیب حروف به صداهای گفتاری، قرار دادن آنها در ترتیب صحیح و ردیف کردن صداهای مرتب شده از طریق کلمات، جملات و پاراگراف ها است.
افراد مبتلا به نارساخوانی با این روند دست و پنجه نرم می کنند، معمولاً در تطبیق حروفی که در صفحه می بینند با کلماتی که می دانند چگونه صحبت کنند، مشکل دارند. آنها با پردازش واج شناختی مشکل دارند زیرا در هجاها یا واج ها مشکل دارند. این کار بقیه مراحل خواندن را دشوار می کند.
این یک بیماری رایج است که معمولاً حدود ۲۰٪ از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد و بین ۸۰٪ تا ۹۰٪ از افرادی که دارای ناتوانی های یادگیری هستند را پوشش می دهد.
نارساخوانی همچنین به عنوان یک مشکل غیرمنتظره در خواندن مشخص می شود، زمانی که کودک بسیار باهوش و توانایی تحصیلی دارد. افراد مبتلا به نارساخوانی متفکرانی خلاق با مهارت های استدلال قوی هستند.
هیچ درمانی برای نارساخوانی وجود ندارد، اما درمان می تواند بسیار کمک کند. با کمک مناسب، فرزند شما می تواند در طول مدرسه و در حرفه خود عملکرد بهتری داشته باشد.
کودکان مبتلا به اوتیسم نیز ممکن است نارساخوانی داشته باشند، اما بسته به شدت اوتیسم، تشخیص آن دشوار است.
نارساخوانی در افراد اوتیستیک
نارساخوانی و اوتیسم هر دو به نحوه پردازش اطلاعات توسط مغز مرتبط هستند، بنابراین تشخیص نارساخوانی در افراد مبتلا به اوتیسم نسبتاً رایج است.
اوتیسم یک اختلال رشدی است، در حالی که نارساخوانی یک ناتوانی یادگیری است، که اصطلاحی است که دربرگیرنده مبارزات مختلف با فرآیند یادگیری است.
همپوشانی بین ناتوانی های یادگیری مانند نارساخوانی و شرایط رشدی مانند اوتیسم شامل موارد زیر است:
- هیچکدام درمان قطعی ندارند، اگرچه هر دو گزینه های درمانی متفاوتی برای بهبود علائم دارند.
- هر دو شرایط دائمی هستند.
- هر دو بر زندگی فرد تأثیر می گذارند و برخی از بخش های عملکرد در جامعه را دشوارتر می کنند.
- تشخیص زودهنگام و مدیریت برای هر دو مهم است.
مسائل عاطفی و رفتاری در هر دو ظاهر می شود، از جمله:
- بی نظمی عاطفی.
- مشکلات پردازش حسی
- مشکل در مهارت های اجتماعی
احتمال ابتلا به نارساخوانی در کودکان مبتلا به اوتیسم بیشتر از همسالان عصبی خود نیست، اما ممکن است تشخیص نارساخوانی در کودکان طیف اوتیسم دشوارتر باشد.
کودکان مبتلا به اوتیسم و نارساخوانی می توانند تا حد زیادی در درمان پیشرفت کنند. با مداخله زودهنگام و درمان فشرده، کودکان می توانند به بزرگسالانی سالم و موفق تبدیل شوند. کمک والدین برای این رشد ضروری است، همانطور که درمان های رفتاری و آموزشی مستحکم هستند.
مقالات مرتبط :
